ανομοίωτος

-η, -ο

1. αυτός που δεν έχει εξομοιωθεί με άλλον

2. (για φθόγγους) αυτός που δεν έπαθε ανομοίωση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ανόμοιος. Η λ. μαρτυρείται από το 1895 στο περιοδικό Αθηνά από τον γλωσσολόγο Γ. Χατζιδάκι].